We vieren binnenkort ons halfjaarlijks bestaan hier op de onderkant van de wereldbol en hebben in die tijd behoorlijk moeten wennen aan de Australische way of life. Vele dingen vonden we positief zoals de kindvriendelijke mentaliteit die hier heerst. Op elke hoek van de straat vind je wel een speeltuin, in een restaurant kan je gewoon je kinderen meenemen, er is altijd wel een kindermenu beschikbaar en vaak krijgen ze ook nog een leuke placemat en een kan vol kleurpotloden om zich bezig te houden terwijl je eten wordt klaargemaakt. In elke Bunnies (de plaatselijke Brico) is er een heuse binnenspeeltuin waar de kinderen naar hartelust kunnen ravotten terwijl mama en papa een doosje vijsjes zoeken. Andere Aussie ways gaan echter ons simpele Belgische petje te boven en zullen nooit wennen, hoe lang we hier ook blijven. Bij elk gerecht dat je in een restaurant besteld wordt gevraagd of je er kaas op wil. Vraag je in de cantine een broodje tonijn, dan krijg je standaard de vraag "do you want cheese on that mate?" of voor de Vlamingen "wil je daar kaas op, vriendeke?"... D'oh! Neen!!! Ik wil geen kaas op mijn broodje tonijn of op mijn zalm met frisse lentegroentjes!! Ga weg met je kaasmolen!! Blijf met je fikken van mijn eten af!
Naast kaas zit ook liability (aansprakelijkheid) er bij de Ozzies behoorlijk in gebakken. Altijd en overal heerst er angst om verantwoordelijk te worden gesteld. Per schooltrip - en zelfs per eenvoudig evenement dat op school wordt georganiseerd zoals poppenkast - moet je wel 5 formulieren invullen waarin je de school toestemming geeft om je kind de eerste hulp te geven in geval van een ongeval. Zijn er eigenlijk mensen die hier het vakje "neen" aankruisen? Ook aan het kinderopvangcentrum moet je toestemming geven om in geval van mooi weer je kind met zonnecreme in te smeren. Vreemde snuiters, of is indianenvel hier een modegril? Als je bij de tandarts komt en er wordt een simpel gaatje in je tand vastgesteld moet je zowieso huiswaarts keren. Het gat wordt niet gevuld eer je heel goed hebt nagedacht over vullen of trekken. Toen ik verontwaardigd aan de tandarts vroeg of hij misschien uit de middeleeuwen was komen aanhollen want dat ik tanden toch liever in mijn mond houd - al of niet gevuld - was dat al helemaal niet in goede aarde gevallen en vond hij het zowaar nodig dat ik eens een hele week zou nadenken om dan toch een doordachte beslissing te kunnen voorleggen bij mijn volgende bezoek. Hij wou niet "aansprakelijk" zijn voor mijn al of niet verkeerde keuze. Stel dat hij die tand vult en even later blijk ik er alsnog pijn in te hebben en moet de tand alsnog getrokken worden, dan moet het bij hoog en laag vaststaan dat het vullen mijn en mijn idee alleen was. Toch vreemd dat ze met de kaas om je oren meppen zonder eerst te vragen of je geen koemelk of lactose allergie hebt...
Tuna bacon and cheese sandwich...
