Uluru

Van Coober Pedy ging het verder naar Uluru. Ik had geen hoge verwachtingen maar was toch wat overweldigd bij het zien van deze grote mastodont in al zijn pracht en praal. Ik zal er niet veel over doorbomen, maar de foto's voor zich laten spreken.
Wegens de al even overweldigende hitte besloten we niet alle wandelingen rond de mastodont te doen, maar op het gemak te genieten van een helicoptervluchtje... Ik moet er niet bij vertellen dat de kindjes ervan genoten hebben zeker?

Coober Pedy

Na Naracoorte trokken we "the Australian Outback" in. Met andere woorden: veel kilometers en uitgezonderd van de dode koe en kangoeroe langs de weg en de occasionele road train op de weg, was er vooral veel NIETS, gewoon niets en later rood niets. Het enige wat onderweg de moeite waard was om voor te stoppen was "Lake Hart", een van de vele zoutmeren die in South Australie liggen te glimmen in de zon. We belandden in Coober Pedy waar we logeerden in de Mud Hut Hotel. Dit hotel ligt niet onder de grond (zoals vele van de andere residenties in dit stadje), maar heeft als specialiteit dat de muren van modder gemaakt zijn. Jawel, naast de mud slut waarvan eerder in deze blog al sprake, hebben we nu dus ook een mud hut.
Coober Pedy zelf is niet echt veel soeps. Een doods stadje dat zo uit een oude Western kon zijn weggelopen, gekend om zijn vele opaal mijnen. Verder kan je er ook veel props vinden die in films werden gebruikt en nadien gewoon langs de straat werden achtergelaten. Dat maakt het stadje nog meer "spooky".

naracoorte

Van Warrnambool trokken we verder richting Naracoorte. We gingen daarbij over de staatsgrens en belandden in South Australia. We werden vooral door Naracoorte aangetrokken vanwege de fossiel grotten waar we op het internet veel over hadden gelezen. Ze behoren tot het Unesco werelderfgoed, dus dat moest toch een ommetje waard zijn. Skeletten van reuze kangoeroes uit de tijd van de dino's, dat moet een mens toch gezien hebben. Daar aangekomen was de grot helaas nogal een tegenvaller. Amper 2 opgebouwde skeletten, een hele hoop stalagmieten en -tieten die dan nog overduidelijk ge-ensceneerd waren: stalagmieten hingen een eind verder dan de bijhorende -tiet... niet echt je dat dus. Verder was het op zijn Aussies en werden we getrakteerd op een hoop beenderen die op een hoopje in de rode aarde lagen waarbij nog werd vermeld :"die moeten we nog eens opbouwen als we eens de tijd vinden" Misschien is Unesco wat voorbarig geweest hier?

Om het goed te maken verbleven we in Catherynne's Cottages - een onverwachte grote luxe waar we met volle teugen van genoten hebben. Zeker en vast een aanrader voor al wie in die buurt logies zoekt.

warrnambool

We hielden even halt in Warrnambool in de hoop wat walvissen te kunnen spotten op het whale platform, maar we bleken te laat te zijn... de vogel was gaan vliegen (ofte: de vis was gaan zwemmen). Dan maar de lokale speeltuin onveilig gemaakt en toen we het dorpje verlieten liepen we nog wat Emu's tegen het lijf

de grote trip

Vooraleer we naar Belgie terug gaan wilden we toch nog een stukje Australie zien. We besloten om een trip te doen langs de great ocean road, dan het binnenland in naar Naracoorte. Daarna kilometers vretend richting northern territory want we wilden toch ook eens weten wat iedereen toch met die Uluru heeft.
Maar eerst de great ocean road dus.
Het begon met veel ocean, maar weinig greats. Daarna was er veel greats - loslopend vee, koala's in de bomen, prachtige groene landschappen in cape Otway en daarna de postcard views natuurlijk: 12 apostelen, London Bridge, ...
Hieronder een aantal indrukken

container

En dan hard zwoegen. Het huis moest leeg en gepoetst van boven tot onder. Het waren twee dagen waarin we tegen de klok raceten, maar we hebben het gehaald. Het huis was leeg en proper en de container was vol. Voorziene aankomstdatum in Belgie zou 9 november zijn. Tot dan wordt het kamperen in ons huisje in Belgie.

Afscheid op school

Ook op school moest er uitgebreid afscheid genomen worden. Afscheid van een geweldige juf (de foto's hieronder zeggen genoeg), maar ook afscheid van de prep-mama's waaronder mijn vriendin Rachel, de lollipop man en de klasgenootjes natuurlijk. Bedankt Balnarring Primary school! Het was een geweldig jaar!!! Thanks Balnarring Primary school ! We will miss you !! And a special thanks to Susan of Prep A!

Afscheid

We zijn intussen een week geleden vertrokken op onze grote trip die ons uiteindelijk terug naar Belgie zal leiden. Na een jaar Australie hebben we besloten om dit avontuur voorlopig op te bergen. Er moest dan ook (alweer) afscheid genomen worden. We begonnen in ons huisje in Mornington, waar we afscheid namen van Kundry en John die we hier in Australie leerden kennen. Ook onze buren Nina en Gavin die intussen goede vrienden zijn geworden, waren van de partij.

Jozefien in Japanese class

Zoals de meesten onder jullie ondertussen al weten, volgt Jozefien nog steeds iedere week Japanese les. Hieronder een foto van hoe ze er dan uitziet ;-)