Canberra, the bush capital

Het is schoolvakantie, dus de reds gingen nog maar eens op trip.  Dit keer gingen we naar Canberra.  We logeerden echter op de rand van NSW en ACT in het burrinjuck waters state park en dat was een hele belevenis.  Na een lange autorit kwamen we vermoeid aan in onze cabin.  We maakten snel onze bedjes op en gingen vroeg onder de wol.  De volgende ochtend werden we meteen verwelkomd door het plaatselijke ontvangstcommittee van kangoeroes.  De kinderen waren eerst wat argwanend "bijten ze niet? boksen ze niet? gaan ze niet op ons springen?" maar al gauw werd de angst ingeruild voor nieuwsgierigheid (we zagen er zelfs eentje met joey in de buidel, zie foto linksboven) en al gauw was er heel wat interactie tussen kangoeroes en kinderen.  De kinderen probeerden de sprongen van de kangoeroes na te bootsen en de kangoeroes keken met grote ogen van verbazing naar onze kleine springers.  Al gauw was er van beide kanten geen schroom of angst meer te bespeuren en moesten we onze deuren mooi dicht houden om de kangoeroes buiten te houden.  

Toen Sebastiaan ontdekte dat een van de diertjes een "hoopje" op ons terras had achter gelaten besloot hij de diertjes toch eens toe te spreken en een lesje zindelijkheid te preken... Daarna besloot hij een spel hockey te spelen met de uitwerpselen...

Verder bezochten we ook nog het Questacon museum in Canberra, beetje vergelijkbaar met ons plaatselijke Technopolis waar de kinderen dan weer op wetenschapsgebied hun hartje konden ophalen.  Ze kropen in de huid van bob de bouwer, een veearts en een garagist, maar we beleefden er ook een aardbeving van 8.2 op de schaal van Richter in de realistische aardbevingsruimte.  We zagen een gigantische bliksem inslaan en leerden allerlei interessante weetjes.  

Toen we even een pauze namen en bijtankten in het Belgian Beer Cafe ging daar plots het brandalarm af en konden we ons biertje buiten in de regen en ijzige wind verder opdrinken.  Gelukkig zagen Seb en Jozefien al snel fireman Sam met zijn brandweerwagen aankomen gesjeesd en in een mum van tijd konden we genieten van onze gerookte worst met wortelstoemp.  Het was een korte trip, maar zeker en vast de moeite waard!  Ook onze sjieke bak kreeg voldoende aandacht van moeder natuur (vast en zeker omdat Sebastiaan hem zo mooi had gewassen voor ons vertrek)