Happy Birthday and merry christmas

Aangezien we ook een jarige job hebben op 24 december wilden we er toch een hele speciale kerst van maken.

Na het verorberen van een gezond ontbijt bestaande uit een cupcake en een glaasje melk sprongen we met z'n allen in de sjieke bak en reden we richting Phillip Island.  We begonnen de dag met een wandeling door de Koala Conservation Centre waar we heel wat snurkende beestjes in de bomen zagen hangen.  Tot onze grote vreugde kregen we ook nog skippy the bush kangaroo te zien en hij keek ons al even verbaasd aan als wij hem.  Volgende stop: het strand.  Niets zo leuk als kerst met je voeten in het zand en een ijsje in de hand.  Na een inspannende surfles voor de kindjes deed zo'n ijsje wel deugd.  

Maar onze uitstap was nog niet voorbij.  Iedere dag bij zonsondergang kan je op Phillip Island de Penguin Parade meemaken.  Met 100den tegelijk komen de dwergpinguins uit het water om over het strand naar hun nesten in de duinen te waggelen. Een spectaculair zicht en de pinguins deden met hun gewaggel alle cliche's eer aan.  Terwijl de kleine diertjes piepend hun nestjes opzochten konden we hen rakelings passeren en zagen we hen onder een paar bruggetjes door waggelen om hun bedjes op te zoeken.  Het was een adembenemend zicht om  nooit meer te vergeten.  Terug in de sjieke bak vroegen we nog aan Jozefien of ze haar 5e verjaardag geslaagd vond, maar we kregen al geen antwoord meer.  Ze zat al in dromenland met een glimlach op haar gezichtje.

De sjieke bak

Na ons ongevalletje op weg naar Ikea (zie de post Ikea en boem patat in ons gat) wordt de sjieke bak eindelijk hersteld.  De schade was miniem, maar toch moet de sjieke bak voor 4 dagen in de garage verblijven.  Ik oefen vanavond meteen met de Getz om links te leren schakelen, want een hele dag zonder auto is in car-country verre van evident.

We hebben ook nog een hoop te regelen, want binnenkort is het niet alleen kerst, maar is het ook de 5e verjaardag van Jozefien.  Daar kijkt ze al bijna een heel jaar naar uit, dus het zal een groot feest worden met ditto cake, eventueel een klein BBQ-tje en uiteraard wat ijsjes op het strand.  Duimen voor mooi weer is dus de boodschap !

In het land van Oz

We gingen afgelopen 4 dagen op logement in het land van Oz bij Erik, Tine, Lore en Korneel (voor hun avonturen kijk op http://inhetlandvanoz.blogspot.com/) en het was echt wel dolle pret.  We stapten op woensdagavond op een vliegtuig en bleven tot zondagavond in NSW.  Sebastiaan zag er eerst een beetje tegenop om nog eens op een vliegtuig te stappen.  De herinnering aan de 30 uur durende reis van Belgie naar hier zat er duidelijk nog vers in.  Helaas reed de tram niet tot in Corrimal, dus was het vliegtuig toch aan de orde.  Jan kon vanuit NSW trouwens gewoon verder werken in de afdeling die BlueScope in Port Kembla heeft.  Makkelijk toch?

Het werd een afwisselende en sportieve 4 daagse.  We hebben gezwommen in het zeezwembad in Bellami beach, we hebben een bushwalk gedaan in de escarpment waar we letterlijk bloedzuigers tegen het lijf liepen en we hebben gefietst op fietsjes die veel weg hadden van diegene die je in de velodroom in Blankenberge ziet, we hebben ijsjes gegeten aan het fameuze Operah House en we hebben vooral veel gelachen ! Er kwam ook nog bezoek over de vloer van Shirley en Peter.  Hun zoontje Nolle heeft nog in de Bergwegel gezeten bij juf Anniek, meester Bruno en juf Sofie.  Wat is de wereld toch klein!

Prep Orientation Day

Het schooljaar in Australie loopt van februari tot december.  Na 17 december krijgen de kinderen hier welverdiende zomervakantie.  Vanaf februari 2011 zal Jozefien in de echte school mogen starten.  Het eerste jaartje school (een beetje vergelijkbaar met onze derde kleuterklas) heet hier "Preparation" of in het Nederlands "voorbereiding".  Tijdens dit jaartje worden de kinderen voorbereid op de lagere school.  Aangezien in Australie geen woord kan bestaan zonder afkorting wordt ook het Preparation year kortweg "Prep" genoemd.  De Prep kindjes mochten vandaag al eens komen proeven van hoe hun leventje er zal gaan uitzien vanaf februari.  Ze mochten een uurtje in hun klasje vertoeven en maakten op die manier kennis met hun juf en de andere kindjes.  Miss Susan (zo heet de nieuwe juf) valt heel goed in de smaak bij Jozefien.  Het klikt heel goed en de juf heeft al veel Nederlandse woordjes van Jozefien geleerd (al was het volgens mij eerder de bedoeling dat Jozefien Engels zou leren, maar bon).  Het gemis van juf Sofie en het schooltje in de Bergwegel is nog niet helemaal verdwenen, maar miss Susan heeft al veel goedgemaakt.  Op foto's van Jozefien in haar prachtige uniformpje is het echter nog even wachten, want de "home and away - jurkjes"  moeten allemaal een stuk ingekort worden eer ze zich erin zal kunnen voortbewegen.  

Hieronder alvast een voorsmaakje van het uniform en wat mooie foto's van de Balnarring Primary School.  De school is ook eigenaar van de mooie wetlands die het terrein omringen.

Feestjes galore

We hebben weer goed gefeest afgelopen weekend.  Op zaterdag was er voor de personeelsleden van BlueScope Steel een feestje ter ere van de man met de rode muts met witte bol (zoals Jozefien vaak opmerkt) maar de man zelf was niet te bespeuren.  Maar goed ook, want papa en mama hadden eigenlijk geen uitleg klaar op de vraag waarom de kerstman hier voor sinterklaas komt en in Belgie pas erna.  Bovendien hadden we ook nog geen kerstkadootjes voor de kinderen voorzien, aangezien kerst in Belgie traditioneel pas op 24 december vieren.  Hier in Australie is kerst een heel gedoe en het wordt al gevierd vanaf half november tot en met 25 december. We hebben dan ook wijselijk besloten om onze kinderen gewoon uit te leggen dat de kerstman wel veel feestjes geeft, maar er zelf meestal niet op kan aanwezig zijn.  Dit uiteraard omdat hij het veel te druk heeft met het kopen van alle kadootjes.  Onze sinterklaas kennen ze hier in Australie niet.  Tja, zoals Sabine ook al op haar blog vermeldde is het een heel eind van Spanje naar Australie.  Gelukkig voor onze kids is de goede man met de rode mijter speciaal voor de Belgische kindjes toch tot hier willen komen.  Lang kon hij niet blijven, want hij had een druk programma.  De grote verschillen met de Belgische Sint waren dat hij hier Engels sprak, op blote voeten binnenkwam nadat hij zijn teenslippers aan de deur had laten staan en dat zijn paard zeker en vast "Fine Weather today Mate" noemt ipv "Slecht Weer Vandaag" zoals in Belgie.  Zwarte Piet stond ook  hier aan zijn zijde en ook het kleine zwarte boekje was hier present.  De kindjes (vooral Sebastiaan) waren er dan ook niet gerust in en daar kon ik goed in komen.  Nadat ze het met angstige ogen hadden aanzien gingen ze toch aarzelend een praatje doen met de goede sint en aangezien het een vergevingsgezinde man is kregen ze alsnog hun kadootje.   Eind goed al goed en de dag werd naar traditionele gewoonte afgesloten met een bezoekje aan het strand.  't Is eens iets anders dan een witte kerst...