Het was een van de laatste mooie herfstdagen en we profiteerden er van om nog een mooie wandeling te maken in het natuurgebied Seawinds bij Arthurs Seat. Op algemene vraag van de kinderen en aangezien we intussen al meer dan 7 maand in Australie wonen, besloten we om net als de natives eens een barbecue te houden in het park. We waren op alles voorzien (plastic bordjes, bestek en zelfs plastic wijnglaasjes) en gezien de dagen stilaan korter beginnen te worden hadden we er zelfs een kaars mee zodat we niet door het donker zouden overvallen worden. Helaas vergat mama dat kaarsjes ook vuur nodig hebben om te branden en gezien papa niet echt de "robinson" van dienst was die vuur maakte met wat stokjes en/of stenen moesten we een groot deel van onze maaltijd in het donker verorberen. Terwijl we met z'n allen genoten van onze lekker gebakken worsten werden we stiekem in de gaten gehouden door een kookaburra in de boom naast ons tafeltje. We hoorden de schaterlachende kookaburra's in de verte en lachten zelf lekker mee.... tot ... de kookaburra in de aangrenzende boom besloot een worst van Jozefien's bord te stelen. Jozefien schreeuwde het uit, maar de kookaburra wist van geen ophouden en bleef volharden in zijn boosheid. Jozefien vond het welletjes geweest en besloot haar worstje in de sjieke bak te verorberen. De volgende keer zullen we zoals de Aussies onze picknick 's middags opeten.
In het filmpje kan je horen hoe de kookaburra's ons uitlachen terwijl we op de tast onze worst op onze vork proberen prikken
In het filmpje kan je horen hoe de kookaburra's ons uitlachen terwijl we op de tast onze worst op onze vork proberen prikken
VERGEET niet dat je,toen je nog klein was,ook niet zo zot was van al dat dierengedoe.Is het niet sloeber geweest die u van die ziekete genezen heeft? Of bestaan er daar nu ook pilletjes voor.
BeantwoordenVerwijderen