immunisations - prikjes

De schema's voor inentingen zijn in elk land wel een beetje anders. Hier in Australie krijgen de kinderen een herhalingsprik mazelen bof rubella en tetanos op 4 jarige leeftijd.  Jozefien had die prik nog niet gehad en zat dus een prikje achter en dat moest zo snel mogelijk in orde worden gebracht.  We lieten haar "belgische prikjes" al in het centrale systeem opnemen door onze huisarts, zodat alle instanties hier kunnen zien welke prikjes ze al had gehad en welke "overdue" waren, maar zoals de meesten wel zullen bevestigen is administratie niet iets waar de Australiers voor gekend zijn (of juist wel, 't is maar hoe je het bekijkt).  Toen we gisteren in het "immunisation centre" aankwamen stonden er 2 bureautjes, een hele hoop stoeltjes een een tekenfilmpje op een projectiescherm.  Een woordje uitleg bij de administratieve rompslomp waar ze hier oh zo goed in zijn:

Bij het binnengaan van de ruimte moesten we een nummertje nemen aan bureau 1.  Na een wachttijd van ongeveer een kwartiertje werd ons nummertje naar bureau 2 geroepen.  Daar begon de miserie al.  

Nurse: Waarom moet ze alleen mazelen bof rubella krijgen?  Ben je wel zeker dat ze de rest heeft gehad?  De inenting tegen windpokken noemt bij ons infanrix en bij jullie provarivax.  Je bent toch zeker dat windpokken chicken pox zijn?  Grrrrr... 't begon al op mijn zenuwen te werken.  

Wij: haar inentingen werden door onze Australische GP in het centrale systeem gezet.  Zoek het op en je zal zien wat ze al of niet gehad heeft.

Nurse: ja, dat mag wel in het centrale systeem staan, maar hier op mijn kaartje staat er niets, dus wat mij betreft heeft ze hier in dit centrum nooit iets gekregen

Wij: dat klopt.  Dat komt omdat ze die inentingen in Belgie heeft gekregen

Nurse: In Belgie???  Waarom heb je die in Belgie laten geven

Wij: Omdat we daar woonden natuurlijk (domme geit - silly goat)

Nurse: Oh, en hoe lang wonen jullie in Australie dan?

Wij: 4 maand!

Nurse: Oh, dan zal ik haar inentingen uit Belgie op mijn kaartje hier overschrijven.  Neem maar weer plaats in de zaal en dan worden jullie straks naar bureau 3 geroepen.  Het leek ons zeer nuttig om een centraal systeem te hebben als ze dan alles nog eens op papieren kaartjes overpennen, maar bon.

Na nog een kwartiertje mochten we naar bureau 3.  Daar moesten we een blaadje lezen met de mogelijke bijwerkingen die een inenting met zich mee kan brengen.  We moesten een ander blaadje tekenen om te bevestigen dat we blaadje nr 1 gelezen en begrepen hadden. Djeezes!  Het is maar een prikje he mensen!

Dan terug de zaal in.  Na nog maar eens een kwartiertje wachten mochten we weer een ander bureautje in.  Daar kwamen meteen weer 2 verpleegsters op ons af die ons nog eens alle zelfde vragen stelden als aan bureau 2.  Na jawel - weer een kwartier -  vragen beantwoorden kreeg Jozefien nu echt wel vliegensvlug twee prikken : beide verpleegsters prikten tegelijkertijd in 2 verschillende armen en voor we zelfs maar met onze ogen konden knipperen was het al gebakken.  Na de prikjes moest je nog eens - je gelooft het nooit - een kwartiertje in de wachtzaal blijven (gewoon om zeker te zijn dat niemand een appelflauwte krijgt in het eerste kwartier na zo'n prik).  

Zo, na al die kwartiertjes vonden we dat we een lekker maal op een zonnig terrasje hadden verdiend en nog geen kwartier later stond ons eten al voor onze neus ;-)  Eind goed al goed.