Saluut en de kost eliteschooltje

Ziezo, na een mooi en leuk afscheidsfeestje ter ere van haar 4e verjaardag is het vanaf vandaag officieel gedaan met die stomme rotschool. De testen bij het COS zijn inmiddels ook afgerond en de resultaten waren nogal in de lijn van de verwachtingen. Wat taal betreft scoort onze kwebbel zoals verwacht heel hoog. Op vlak van taalbegrip en ook taaltechnisch scoort madam zomaar effe een leeftijd van 6 jaar !! Van wie heeft ze dat toch, vraag ik me dan af ;-) Dat was ook naar Australië toe wel goed nieuws, want dat betekent ook dat ze zich vrij snel zal kunnen aanpassen aan het Engels. Op de andere vlakken scoorde ze relatief leeftijdsadequaat (IQ net iets hoger), zijnde een jaar of 4, dus niets abnormaals te vinden. Alleen grove motoriek is ons meisje haar ding niet. Volgens de kinesiste heeft ze een iets te lage spanning op de spieren waardoor de meeste grof motorische handelingen voor haar wat meer energie eisen dan voor een ander. Bovendien zit ook haar bekken nog wat losser dan het zou moeten zitten op die leeftijd, waardoor ook evenwichts Dit compenseert ze weliswaar met een iets hoger dan gemiddeld IQ voor haar leeftijd waardoor ze iets sneller "denkt" en daarmee het minder snelle "reageren" compenseert. Bovendien trekt ze de resultaten van de motoriek test naar boven met haar fijne motoriek, want die is dan wel weer dik ok. Het team van het COS heeft ons voorgesteld om haar een aantal beurten kine te laten volgen zodat ze wat kunnen werken op dat evenwicht en die grove motoriek en dan komt alles wel in orde. In elk geval zijn we met die resultaten naar de school getrokken en een gesprek gevraagd met de niet zieke juf, de directie en de zorgcoördinator. Over het feit dat Jozefien op taalgebied dezelfde scores haalt als een kind van 6 werd er weinig of niet gereageerd. Er werd evenmin gereageerd op het feit dat ze op de verdere testen minstens een score haalde van 4 jaar, maar toen we de "problemen" met grove motoriek vermeldden kregen we plots alle aandacht. "wat moeten we nu doen? hoe moeten we dat nu aanpakken? we zijn het niet gewoon om met speciale kinderen te moeten omgaan, we moeten de andere kinderen in de klas informeren over Jozefien haar probleem..."

Over de formulieren waarop ingevuld werd dat Jozefien beter in de 1e kleuterklas zou zitten werd niet meer gerept natuurlijk. Uiteindelijk hadden ze gelijk: "er was een probleem met Jozefien en oh wat goed van hen dat ze dat hadden opgemerkt". Over het feit dat onze spruit een heilige schrik heeft van de nu zieke "juf met de bril" en ze van stress 's morgens staat te braken werd gewoon cooltjes gerepliceerd dat ons kleuter dit maar persoonlijk met "de juf met de bril" moest aanpakken in een face to face gesprek... Juist... ik zie het zo voor mij. Lijkt me echt wel een eerlijke aanpak !

Op het einde van het gesprek werd nog eens gehamerd op het feit dat ze toch een sterk motorisch gerichte school zijn en dat alle kleuters in het begin van de 2e kleuterklas hun eigen rits moeten kunnen dichtmaken en dat ze in de 3e kleuterklas allemaal zonder steunwieltjes moeten kunnen fietsen. En dat deed voor ons letterlijk en figuurlijk de deur dicht... Na de kerstvakantie begint ze met een schone lei bij meester Bruno achter onze hoek... Duimen dus dat het goed gaat... wordt nogmaals vervolgd...